Wednesday, September 28

Makcik Yang Sungguh Membencikan

Aku tau time pregnant tak elok emosi sangat. Kalau sakit hati kena banyak bersabar. Tapi malam tadi memang aku sangattt sakit hati tahap takleh tahan dah.


Malam tadi aku gi klinik untuk buat ujian BSP sesi akhir. Memandangkan En Abah belum balik kerja maka aku kenalah angkut anak-anak ke klinik.


Kat klinik punyalah ramai umat tapi memandangkan aku amik BSP takat cucuk jari amik darah je, so aku takyah amik nombor. Tunggu je diorang panggil nama.
Kat klinik tu ada la sudut untuk budak-budak. Ada kerusi meja plastik dengan mainan. Anak-anak aku join budak-budak lain duduk kat situ. Kat situ Imran lah yang paling tua dan besar aku rasa. Yang lain-lain umur 2-3 tahun la kot. 


Dah namanya budak-budak, bila dapat kerusi Ikea yang kalerful tu memang diorang selalu seret-seret ke hulur ke hilir. Bukan anak aku sorang je yang buat gitu. Budak-budak lain pun sama. Ala-ala macam racing pulak. Hehe. So bagi aku, as long diorang main dengan happy, takde yang menangis atau tercedera, itu dah cukup baik memandangkan anak-anak aku memang aktif walau di mana saja diorang berada. 


Takkan aku asyik nak kata, "Imran, jangannn..." atau "Imran, takmo mainn...." kan? Nanti parents budak-budak yang lain terasa pulak seolah-olah apa yang anak aku dan anak diorang buat tu salah. 


Nak dijadikan cerita, aku duduk satu sofa dengan sorang makcik ni. Style aku perhatikan anak-anak ialah PERHATI. Selagi diorang tak membahayakan atau mengganggu budak lain, aku hanya perhati. Paling tak pun sekali sekala aku tegur kalau dah nampak tanda-tanda lain macam sikit. Tak koser aku nak bertukar jadi singa betina depan orang. Lagi-lagi dengan bawak perut saiz 8 bulan ni. Koser aku haih.


Masa aku duduk satu sofa dengan makcik tu, laki dia tengah jumpa doktor. Aku yakin makcik tu tau aku ni mak Imran. Sekali elok je laki dia keluar dari bilik doktor, dia dok komplen kat laki dia. Kebetulan masa tu kerusi yang Imran pegang tu terjatuh.


"Ganas betul budak tu. Dari tadi jatuhkan barang. Mak dia tak reti nak tegur ke? Orang dari kecik la kena ajar. Tadi budak tu datang depan I, I geleng kepala je. Kalau I, I dah lama cubit dah.Ni asyik jatuhkan barang, buat rosak harta orang je!"


Kalau korang jadi aku, apa perasaan korang? Selamba badak je makcik tu sound padahal dia bukan tak tau aku ni mak Imran. Takleh tunggu masuk dalam kereta ke baru bebel kat husband dia? Ke saja je cari pasal?


Aku terus la cakap kat Imran. "Imran, dah takmo main dah. Ada orang MARAH." Saja je aku tekankan perkataan marah tu. Terus laki makcik tu senggol lengan makcik tu. Pastu aku terus la suruh Imran simpan kerusi tu sampai menangis anak aku tu. 


Masa aku tengah pujuk Imran duduk kat sofa aku cakap dengan suara yang agak kuat gak la kat Imran, "Imran, kita ni kalau nak menegur kena la bertempat tau Imran."


Nasib la apa makcik tu nak pikir aku kurang ajar ke apa ke. Ko tak pernah ada anak kecik ke makcik? Ke anak ko dulu dok diammmm membungkam je tak reti nak main dengan budak-budak lain? Ko lagi suka kot anak ko duduk terdiam je kot? Gerak sikit je kena marah, main sikit je kena cubit. Tu style ko la kot ek makcik?


Kot kalo ko dapat cucu sok, macamana la agaknya ko layan cucu ko nanti ek? Tingin aku nak tengok.


Hish geram betul aku nih. Sampai sekarang terngiang-ngiang apa yang makcik tu cakap. Hnsh hnsh hnsh. Sampai aku lak boleh terasa macam aku ni seorang mak yang loser giler sebab tak leh nak kawal anak. Eh ye ke aku ni loser? Patut ke aku sentiasa halang anak aku dari main-main dengan budak lain kat public? Patut ke aku marah anak aku depan public? Patut ke aku sentiasa suruh anak aku duduk diam-diam jangan main atau buat apa-apa?


Apa pendapat korang?


3 comments:

Farah said...

bagus sangat ko balas camtu..bg aku tak salah..tak kire la tua ke muda ke kalau mulut dah mcm tu..nak respect apenye.

Fauziah said...

anak2 i kalau nak start main reramai tu i akan pesan dulu,
1. jangan main kasar2 dan jangan pukul anak orang
2. kalau main seret2 tolak2 kerusi i akan sound suh main cara lain sebab bunyi bising mengganggu orang lain
3. in case kerap jatuhkan mainan, baling2 mainan i akan ambil letak tempat lain n suh dia main benda lain
4. i akan pastikan main dengan baik dan tak membuat bising lebih2 lagi kalau dalam surau/masjid/hospital/klinik

dlm situasi nih, take it in a positive way. ada orang mmg tak pandai nak cari peluang utk menegur. kita mungkin tak kisah anak kita nak main cemana tapi mungkin ada orang yang kurang senang. pada kita biasa tapi pada orang itu dah keterlaluan. better kawal anak kita in public. orang nih ada mcm2. kadang dia rasa anak dia jerk bagus anak orang lain sumer mcm setan.

kalau i di tempat u, i akan panggil anak i duduk ngan i. cakap kat dia all the stuff is not suitable for ur age. u dont have to sound the makcik. if we did, kita pun dah sama perangai mcm makcik tu. not good rite? hati pun jadi sakit.

xpe... pengalaman tu beb... :) org preggy mmg emo... heh heh...

Unknown said...

pesan tu memang awal2 dah pesan. tapi kalau dah nama budak2 kan. huhu.

bila teringat balik memang sungguh immature hahaha. tapi time benda tengah jadi tu mmg takleh nak kontrol. emosi sungguh. :)

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails

Many Thanks!